Carovigno’nun tarihi
Carovigno, İtalya’nın güneyinde, Puglia bölgesinde yer alan tarihi bir kasabadır. Kökenleri antik çağlara kadar uzanır; bölgede ilk yerleşim izleri Messap dönemine (M.Ö. 8.-3. yüzyıllar) aittir.
Romalıların hâkimiyetine girdikten sonra bölge, Orta Çağ boyunca Bizanslılar, Normanlar ve Aragonlular gibi birçok medeniyetin kontrolüne geçmiştir. Bu dönemlerde savunma amacıyla inşa edilen Dentice di Frasso Kalesi, kasabanın simgelerinden biri olmuştur. Carovigno, tarih boyunca tarım, özellikle zeytin üretimi ile ön plana çıkmıştır ve bugün hâlâ bu geleneksel yapısını korumaktadır.
Bir düğünle başlayan baĝ, bir hayale dönüştü: Kültürlerin kalpten kaynaşması
Geçtiğimiz yaz, oğlumun düğünü için İtalya’ya gittik. Gelinim İtalyan Carovigno’lu; güney İtalya’da, zeytin ağaçlarının gölgesinde kurulmuş, sıcak ve samimi bir kasabadan. Bu düğün vesilesiyle tanıştığım Carovigno, bu yıl benim için bambaşka bir anlam kazandı.
Çocuklarımız sayesinde, Türkiye ve İtalya arasında yalnızca bir evlilik değil, kutsal bir aile bağı kuruldu. Bu bağ, iki ülke kültürünün kalpten bir kaynaşmasına da vesile oluyor. Her iki taraf da birbirini tanımaya, anlamaya, sevmeye çalışıyor.
Görüyorum ki artık dünya değişiyor. Yeni nesil, çok kültürlü bir anlayışla büyüyor.
Ve bir Nesil için imkânsız denilen bakış açıları yıkılıyor. Ülkeler arasında sadece kültürel değil, kalpten gelen derin bağlar kuruluyor. Bu değişimi hem hayranlıkla hem umutla izliyorum.
Artık çok daha iyi anlıyorum gelinimin Carovigno’yu neden bu kadar sevdiğini. Çünkü ben de âşık oldum bu küçük ama kalbi büyük kasabaya. Oğlumun düğünü sayesinde, gelinim aracılığıyla tanıdığım bu yer artık içimde bir yere yerleşti.
Bu yazıyı da, oradan içime sinen sıcaklıkla, o sokakların sessizliği ve insanların içtenliğiyle yazıyorum. Ve biliyorum… Bu sadece bir başlangıç.
“Ömür boyu mutluluklar diliyorum yavrularıma”
Ordu’dan Carovigno’ya: Maviliklerin Kardeşliği
Deniz benim için her zaman bir şifa. Ordu’da, Boztepe’nin yükseklerinden Karadeniz’in yeşilini, maviliğini izlemeye alışkın biri olarak, Carovigno’nun turkuaz rengine âşık oldum. Mavi bayraklı tertemiz kıyıları, tuz kokusu, dalgaların nazlı sesi… Hepsi bana memleketimi andırdı ama bir o kadar da farklıydı, biri Akdeniz biri Karadeniz kıyısı bambaşka ama anlaşılmaz bir büĝü.
Carovigno’nun yeşili ise zeytin,limon ve incir ağaçlarından geliyor. Sahilden tepelere uzanan o manzara, her bakışta başka bir tablo sunuyor insana, heleki bahar aylarında zeytin, limon, yasemin, begonvil, çicek kokuları karşılıyor sizi, cenneten bir tasvirle.
Labirent sokaklar ve taşa saklanmış hikâyeler
Kasabanın tarihi daracık sokakları adeta bir labirent. Her köşe başında başka bir mimari sürpriz, başka bir çağın iziyle karşılaşıyorsunuz. Tarihi kiliseler, kaleler, sarnıçlar, taş evler. Kimi zaman bir kafe, kimi zaman sessiz bir bar, kimi zaman minik bir fırın…
Heryer sanki fotoĝraf karesinden çıkmış gibi hele Ostuni’nin tepeden kuşbakışı manzarası, futuristik yapıları, tarihi kiliseler ve taş sarnıçlar, kaleler ise Carovigno’nun tarihine de fısıltılar bırakıyor.
Zeytin ağaçlarının gölgesinde hayat
Yol kenarlarında açan gelincikler, baharın tüm renkleriyle salınan rengârenk çiçekler, böcekler, kelebekler, kertenkeleler, cırcır böceklerinin çıkardıĝı sesler… Güneşin zeytin dalları arasından süzülen ışığı… Tüm bunlar adeta yaşayan bir tablonun parçası gibiydi. Durup zeytin ağaçlarının arasında soluklandım. Yüz yıllık gövdeleriyle zamana direnen bu ağaçlar, bana yaşamın kıymetini ve doğanın sessiz gücünü hatırlattı.
Çocukluĝumdan buyana hasret kaldığım izler. O an düşündüm: “Buraya yerleşmek istiyorum.” Gerçekten de bir zeytin çiftliği alıp, kalmak istiyorum sakin bir yaşamda yazmak, okumak gün batımını huşu ile izlemek ve o cennet kokular arasında tarihi sokaklarda kaybolmak. Ve sonra sanırım kendimi, huzurda yeniden bulmak keşfetmek fikri bana ilham oldu. Bu da bir kültür, ve sanırım biz şehir insanları, bu kültürü biraz unuttuk sanki, metropoller de kendimizi bile kayettik, hayatın izlerinde sakinlik ve anı yaşamak bizler için bir mucize gerçekten. Joseppe’ye sesleniyorum buradan: rehberim sen olacaksın hayalimi gerçekleştirelim!
Konakta uyanan sabahlar
Konakladığımız yer, şehrin merkezinde Joseppe’nin işlettiği tarihi bir konaktı “Piazzanzegna”…
Yüksek tavanlı, taş konakın odaları sanki bir sarnıç havası veriyor bu atmosferi yaratmak için, Joseppe birde Jakuzi koymuş. Odamızda dinlenmek, sabahları terasa çıkıp tüm Carovigno’ya bakmak… Sokaktan gelen kahve ve taze ekmek kokuları eşliğinde kuş cıvıltılarıyla vede Joseppe’nin Annesinin, kendi elleriyle hazırladıĝı kahvaltı soflarıyla güne başlamak… Hayatın en sade ama en kıymetli anlarıydı bunlar benim için.
Lezzetin kalbine yolculuk
İtalya deyince akla ilk gelen şeylerden biri mutfağı. Ama Carovigno, sadece pizza ve makarna değil. Taze balık, kalamar, ahtapot, deniz kestanesi, karides… Hele barbun en sevdiĝim! Her akşam başka bir restoranda, başka bir tatla buluştum. Ve yemek sonrası gelen limon sorbe… Aşığım sana!
Zaten burası bir limon cenneti. Her sokakta karşınıza çıkıyor. Joseppe’nin ailesi zeytinlik sahibi ve tarihi bir fırınları var, aile geleneĝini yaşatmaya çalışıyorlar. Onların kendi ürettikleri zeytinyağını tattım vede tabiki aldım, yeşil zeytinleri de bir harika. Yanına bir parça parmesan ve bir yudum limoncello… Tadını anlatamam. Yaşanmalı.
Teşekkür ediyorum, güzel, sıcak, samimi misafirperverliĝiniz için. Sevgilerimi sunuyorum. Salvatore, ayrıca zeytin yaĝlarınız sofralarımızda muhteşem lezzetiyle damak çatlatıyor!
Kıyılar boyunca bir masal
Carovigno ile yetinmedik. Her gün yeni bir kasabaya doğru sahil boyu yola çıktık yeni rotalar keşfettik. Santa Maria’ya vardığımızda ise, tarihi kilisesi, feneri, tepedeki kalenin muazzam manzarası… Nefes kesiciydi tarihi bir liman kenti. Her yer başka bir hikâye fısıldıyordu kulağımıza. Tarihçesi ise, Santa Maria di Leuca, İtalya’nın Apulia bölgesinin güney ucunda, Salento Yarımadası’nda yer alan bir kasabadır. Tarihi, antik Roma dönemine kadar uzanır.
Orta Çağ’da dini bir hac merkezi olarak önem kazanmış ve 16. yüzyılda Osmanlı saldırılarına karşı savunma amaçlı surlarla güçlendirilmiştir. Bugün, bölge turistik olarak ünlüdür; zeytinlikler, beyaz evler ve tarihi yapılarıyla dikkat çeker. Ayrıca, Adriyatik ve İyon denizlerinin birleştiği noktada bulunan Faro di Leuca (Leuca Feneri) kasabanın simgelerindendir.
Huzurun adresi olabilir mi?
İstanbul gibi hızlı akan bir şehirden sonra bu kadar sakin bir yaşam bana mümkün gelmezdi. Ama şimdi içimde bir hayal var. Bahçemde oturup yazmak, kitap okumak, bir fincan kahveyle gün batımını izlemek… Carovigno, sakinliği ile bu hayalin adı oldu.
Kültürler arası sıcaklık
İtalya bana hiç yabancı gelmedi. Bizim kültürümüzden çok şey buldum. Aile bağları, mutfağın zenginliği, samimiyet, sıcaklık, misafirperverlik… Hepsi tanıdık geldi. Bizim gibi konuşkan, ateşli, duyarlı bir toplum. Aynı dili konuşmasak da kalpten kalbe köprü kurulmuş gibiydi birbirimize çok benziyoruz.
Karşılıklı turizm ve kültürel bağlar: Türkiye – İtalya arasında bir köprü
Carovigno’yu keşfettikçe oradaki insanların sıcak misafirperverliği, zengin mutfak kültürü ve yaşam tarzlarının bizlere olan benzerliği beni derinden etkiledi. Puglia bölgesi; özellikle İstanbul, Akdeniz, Ege ve Karadeniz şehirlerimizden Ordu gibi kültürel açıdan zengin yerlerle güçlü bir bağ kurabilecek nitelikte.
Bu bölgede insanlar arasındaki samimiyet, aile bağlarının kuvveti ve doğaya olan bağlılık, Türkiye’deki yaşam kültürünü andırıyor. Zeytin ağaçlarının gölgesinde başlayan bu hikâye, Türkiye ve İtalya arasındaki turizm ilişkileri açısından büyük bir fırsat sunuyor. Bu bağlamda, kültürel köprüleri güçlendirerek karşılıklı turizm rotaları oluşturabiliriz.
Carovigno ve Puglia bölgesinin kasabaları, İstanbul’un tarihi derinliği ve Ordu’nun doğal güzellikleriyle mükemmel bir uyum yakalayabilir. Bu nedenle İstanbul – Ordu – Carovigno hattı, hem tarihi hem de kültürel zenginlik açısından birbirini tamamlayan bir turizm rotası haline gelebilir.
Bu rotalar yalnızca turizmi değil; kültürel etkileşimleri, gastronomik keşifleri ve bölgesel kalkınmayı da destekleyebilir. Birbirimizi daha yakından tanımak, kültürlerimizin ortak noktalarını keşfetmek ve karşılıklı saygıya dayalı iş birlikleri kurmak bizleri birbirimize yakınlaştıracaktır.
Turizm şirketleri, yerel yönetimler ve kültürel organizasyonlar için bu yeni rota önemli fırsatlar barındırıyor. Bu yüzden turizm sektöründeki tüm dostlarıma çağrım şudur: Gelin, iş birliklerine şimdi başlayalım. Carovigno’nun zeytinliklerinden Ordu’nun yeşil kıyılarına, İstanbul’un tarihi sokaklarına uzanan bu eşsiz rotayı dünyaya tanıtalım.
Bu kültürel etkileşim yalnızca turizmi değil; daha derin bağların kurulmasını ve kalıcı dostlukların oluşmasını da sağlayacaktır.
Yeni nesil gurbetçilere ulaşmak: Geleceği kaçırmamak için yeni bir perspektif
Gurbetçilerin bugünkü tercihlerinin yalnızca geçmişe bağlılıkla değil, geleceğe dönük vizyonla da şekillendiği unutulmamalıdır. Yeni nesil gurbetçi gençler kendilerini hem Avrupalı hem Türk hisseden, çok kültürlü bireyler olarak konumlandırmaktadır yani Dünya Vatandaşı. Bu kuşak, seyahat tercihlerini kimliklerini güçlendiren, kendilerine değer veren ve çağdaş yaşam kalitesi sunan ülkelere göre yapmaktadır.
Eğer Türkiye, bu gençlerle duygusal ve yapısal bağlarını güçlendiremezse, yalnızca bir tatil tercihinin değil; bir kuşağın yitirilişinin sonuçlarıyla yüzleşmek zorunda kalacaktır. Bu nedenle ulaşılabilirlik, hizmet kalitesi, dijitalleşme ve yenilikçilik odaklı politikalarla yeni nesil gurbetçilere hitap etmek artık bir tercih değil, zorunluluktur ve geceleĝi şekillendirmek için..”Yeni Türkiye”.. Vizyonudur…!
Gurbetçilerden ortak bir çağrı: Memlekete Ulaşmak Lüks Olmamalı
Türk Hava Yolları’na çağrımızdır:
Yurt dışındaki vatandaşlarımıza ulaşımı sağlayan milli hava yolumuzdan beklentimiz, yaz sezonlarında sabit ve adil bir fiyatlandırma politikası oluşturmasıdır. Kalabalık ailelerin, asgari ücretle geçinen gurbetçilerin Türkiye’ye ulaşımını sağlamak yalnızca bir hizmet değil; toplumsal sorumluluktur.
Bu çaĝrı özellikle ekonomik kriz döneminde daha da ehemmiyet kazanmış durumunda, sadece Avrupa ülkeleri için değil en uzak bölgeler Amerika için bile geçerlidir. Okurlarımız, bu konuya dikkat edilmesi hususunda sürekli bizlere ulaşıyor ve sorunları dile getiriyorlar.
Örneĝin:
2024 yazında Almanya’dan Türkiye’ye bir ailenin yalnızca uçak bileti maliyeti ortalama 3.500- 4.500 Euro’yu buldu. Amerika’dan gelenler içinse bu rakam 6.000–8.000 dolar arasında değişiyor. Üstelik bu sadece gidiş-dönüş uçak bileti; konaklama, ulaşım, yeme-içme ve diğer harcamalar henüz hesaba katılmış değil. Hal böyle olunca, çocuklarına tatil imkânı sunmak isteyen gurbetçi aileler Türkiye yerine daha uygun maliyetli alternatif ülkelere yöneliyor.
Ancak bu tercih, yeni nesil gençler için “vatan” kavramının giderek soyutlaşmasına yol açıyor. Türkiye’yi yalnızca uzaktan tanıyan, bağlantısı zayıflayan bir nesil büyüyor. Bu da uzun vadede kültürel kopuşa, kimlik karmaşasına ve Türkiye ile gönül bağlarının zayıflamasına neden olabilir.
Ortaya çıkan bu yeni tablo, hem bireysel hem de toplumsal düzeyde son derece dikkate alınması gereken bir gelişmedir.
Bu süreci tersine çevirmek, gurbetçilerle Türkiye arasında bağı güçlendirmek ise hâlâ bizim elimizde!
Prognos (Öngörü)
Gurbetçilerin değişen tatil alışkanlıkları, sadece bugünü değil, Türkiye’nin gelecekte yurtdışındaki vatandaşlarıyla kuracağı bağları da şekillendirecek. Eğer bu kuşakla yeniden güçlü bir ilişki kurulamazsa, sadece bir tatil tercihinin değil, uzun vadeli bir kültürel kopuşun temelleri atılmış olacak.
Yeni rotalar keşfedin
Bu yaz, rotanızı çizerken tercihiniz—ya da bazen zorunlu tercihiniz—maddi olanaklara göre şekillenebilir. Ancak neresi olursa olsun; şehirde, köyde, kıyıda ya da dağlarda…
Durun. Her ağacın gölgesinde soluklanın. Yeni lezzetler tadın, yerel halkla konuşun, kaynaşın.
Yeni kültürler tanımak, dünyanın aslında birbirinden uzak olmadığının da bir kanıtıdır. Kendinizi yeniden keşfetmek için, anın keyfini çıkarmayı öğrenin. Yavaş, sade ve sakin bir yaşama uyum sağlamak; insana huzur veriyor, adeta ruhu tazeliyor.
Benim için bu bahar yaşadığım deneyimler gerçekten muazzamdı. İç dünyamda yepyeni bir vizyon oluşturdu. Aile bağlarımız vesilesiyle Türkiye ve İtalya arasında çok yönlü, samimi ve kutsal bir bağ kurduk.
Sizler için de bir rota hikâyesi olsun dilerim.
Hem kültürel zenginliğiyle güzel ülkem Türkiye’yi, hem de İtalya’yı keşfetmekten büyük keyif alacaksınız. Yeni yerler keşfetme yolculuğuna cesaretle çıkın; ruhunuzu dinlendirin. Minimalist bir yaşama duyulan özlem, böyle keşiflerle birlikte hayal olmaktan çıkıyor. Ne dersiniz?
Sevgilerimle,
Yeliz Çelebi Ergin
Araştırmacı-Yazar
yeliz-ergin@web.de
